Λάμα Γκέντυν Ρίνποτσε: Γιατί κάνουμε προστερνισμούς...

1. Μια άσκηση που εξαγνίζει την υπερηφάνεια

Πρέπει να έχουμε επίγνωση και να γνωρίζουμε γιατί κάνουμε προστερνισμούς. Δεν πραγματοποιούνται για να ευχαριστήσουν κανέναν, ούτε ακόμα και τον Βούδδα που είναι απέναντί μας. Αυτή η άποψη για την άσκηση είναι εντελώς λανθασμένη. Ο Βούδδας δεν είναι κοσμικός θεός. Κάνουμε προστερνισμούς για να καθαρίσουμε όλους αυτούς τους χρόνους του παρελθόντος όπου δεν δείχναμε σεβασμό για τους άλλους: γεμάτοι με την αίσθηση της δικής μας σημαντικότητας και προσκολλημένοι στην δική μας ικανοποίηση, φτιάξαμε πολλές αρνητικές πράξεις.

Η αλήθεια είναι ότι με τους προστερνισμούς αντιλαμβανόμαστε ότι υπάρχει κάτι πιο σημαντικό από τον εαυτό μας, κι έτσι εξαγνίζοντας την υπερηφάνεια και την αλαζονεία που έχουμε αναπτύξει κατά την διάρκεια αναρίθμητων υπάρξεων, σκεπτόμενοι ότι πάντα είχαμε δίκηο, ότι ήμασταν οι καλύτεροι, το κέντρο του κόσμου κ.λπ. Αυτή η υπερηφάνεια που ήταν η βάση όλων των πράξεων του κάρμα μας, και η ρίζα όλων των δυσκολιών και των βασάνων μας, χτίστηκε μέσα από αναρίθμητες ζωές. Ο σκοπός των προστερνισμών είναι να εξαγνίσει και να αποβάλει αυτή την τάση.

Μέσα από τους προστερνισμούς παραδίδουμε τον εαυτό μας σε κάτι που αντιλαμβανόμαστε ως ανώτερο από την δική μας υπερηφάνεια και την προσκόλληση στον εαυτό μας. Μέσα από αυτή την πράξη της παράδοσης και της έκφρασης σεβασμού, εξαγνίζουμε ο,τιδήποτε έχει συσσωρευτεί μέσα από την υπερηφάνεια.

2. Μια άσκηση που εξαγνίζει το σώμα, τον λόγο και το πνεύμα

Στην άσκηση των προστερνισμών έχουμε επίδραση στα επίπεδα του σώματος, του λόγου και του πνεύματος, ώστε να προκαλέσουμε μια άκρως δυνατή και αποτελεσματική εξάγνιση. Μια και δεν υπάρχουν αρνητικότητες που δεν τις έχουμε συσσωρεύσει με το σώμα, τον λόγο και το πνεύμα μας, αυτή η άσκηση μας δίνει την δυνατότητα ενός τέλειου καθαρμού, όποιο κι αν είναι το επίπεδο της αρνητικότητας.

Μέσα από τους προστερνισμούς, η κάθαρση συμβαίνει σε τρία επίπεδα:

* Η εξάγνιση του σώματος έρχεται ως φυσική πράξη με τον προστερνισμό. Κάνουμε μια προσφορά του σώματός μας στα Τρία Πετράδια και στην πραγματικότητα και σε όλα τα όντα, ώστε να πραγματώσει όλες τις ευχές τους.

* Μέσα από την απαγγελία του λόγου της προστασίας και του νοήματος που του δίνουμε, όλα τα πέπλα του λόγου εξαγνίζονται.

* Μέσα από την εμπιστοσύνη που αναπτύσσουμε στα Τρία Πετράδια και στην φωτισμένη τάση που αναπτύσσουμε, μέσα από την αφοσίωση και την πεποίθηση που έχουμε για τις ποιότητες των πηγών της προστασίας, μέσα από το γεγονός ότι πολλαπλασιάζουμε τον εαυτό μας όταν γίνονται οι προστερνισμοί, μέσα από το γεγονός ότι προσφέρουμε τα πάντα, έτσι εξαγνίζουμε όλα τα πέπλα του νου.

Όταν συμβαίνει αυτή η εξάγνιση σώματος, λόγου και πνεύματος, έχουμε την επίγνωση ότι αυτό που βλέπουμε σαν ένα συνηθισμένο σώμα στην πραγματικότητα είναι η νιρμανακάγια, ότι αυτό που αντιλαμβανόμαστε σαν συνηθισμένο λόγο είναι η σαμποκακάγια και αυτό που αντιλαμβανόμαστε σαν συνηθισμένο νου, είναι το νταρμακάγια.

Αντιλαμβανόμαστε την φωτισμένη πραγματικότητα του σώματος, λόγου και πνεύματός μας, για την σοφή φύση των οποίων δεν είχαμε επίγνωση. Καταλαβαίνουμε ότι μέσα από αυτή την άσκηση μπορούμε να φτάσουμε στον στόχο της φώτισης, καθώς τα τρία βουδδικά κάγια εμφανίζονται αυθόρμητα καθώς τα τρία επίπεδα της ύπαρξης (σώμα, λόγος, νους) εξαγνίζονται. Δεν χρειάζεται να ψάξουμε για την φώτιση αλλού, και δεν χρειάζεται να κυνηγήσουμε αυτές τις ποιότητες: είναι οι ποιότητες του δικού μας σώματος, λόγου και νου που ήταν σκεπασμένες με πέπλα και δεν αναγνωρίζονταν – αλλά που τώρα έχουμε ανακαλύψει και εξαγνίσει μέσα από τους προστερνισμούς.

3. Τα φυσικά οφέλη των προστερνισμών

Κάνοντας προστερνισμούς αποκτούμε δυνατά και ωφέλιμα αποτελέσματα στην ισορροπία και αρμονία των στοιχείων που απαρτίζουν το σώμα μας. Τα κανάλια του ενεργειακού μας σώματος εξαγνίζονται κι αυτά. Μέσα απ’ αυτό, οι ασθένειες, η έλλειψη ενέργειας και όλα αυτά, μπορούν να θεραπευτούν, και ο νους μας γίνεται όλο και πιο καθαρός και έξυπνος: η ικανότητά μας να αντιλαμβανόμαστε και να κατανοούμε πράγματα, αυξαίνει.

Με ποια στάση του νου κάνουμε τους προστερνισμούς;

Η άσκηση των προστερνισμών θα έπρεπε να γίνεται καθώς βρισκόμαστε σε στάση εμπιστοσύνης, αλλά και χαράς και επιθυμίας να γίνει η άσκηση για το καλό των άλλων.

1. Εμπιστοσύνη

Θα πρέπει να είμαστε στην μέση μιας ροής αφοσίωσης και εμπιστοσύνης, μια ροή πεποίθησης: είμαστε βέβαιοι για τις ποιότητες των Τριών Πετραδιών, είμαστε βέβαιοι για την δυνατότητά τους να μας ευλογήσουν και να μας καθαρίσουν από όλα τα πέπλα. Σε αυτή την συνάντηση της εμπιστοσύνης του σώματος-λόγου και του πνεύματός μας με την μεταμορφωτική ποιότητα του φωτισμένου σώματος-λόγου-πνεύματος των πηγών της προστασίας, συμβαίνουν οι ευλογίες και η εξάγνιση γίνεται αποτελεσματική.

Αν δεν έχουμε αυτή την εμπιστοσύνη και το άνοιγμα, οι προστερνισμοί είναι απλή διασκέδαση και παιχνίδι.

2. Άσκηση για το καλό των άλλων

Όταν κάνουμε την άσκηση των προστερνισμών, θα πρέπει να καταλάβουμε ότι η αιτία της ευτυχίας των όντων, είναι η άσκηση καλών πράξεων, και οι προστερνισμοί είναι ένα καλό παράδειγμα τέτοιων πράξεων. Όταν χρησιμοποιούμε το σώμα, τον λόγο και το πνεύμα μας για να κάνουμε προστερνισμούς, αφιερώνουμε αυτές τις ενέργειες για να ωφελήσουν τους άλλους, με σκοπό να τους κάνουν χαρούμενους.

Πρέπει να είμαστε χαρούμενοι που μπορούμε να κάνουμε αυτή την πράξη και πρέπει να δείχνουμε ενθουσιασμό για τους προστερνισμούς.

 Η άσκηση

1. Ο οραματισμός του δέντρου της προστασίας

Πρέπει να οραματιστούμε ολόκληρο το δέντρο της προστασίας στον ουρανό μπροστά μας.

Όλες οι πηγές της προστασίας κυρίως αντιπροσωπεύονται από τον Ντόρτζε Τσανγκ που είναι ο ίδιος ο λάμα. Στο δέντρο της προστασίας οραματιζόμαστε τον Ντόρτζε Τσανγκ σαν κεντρική φιγούρα. Πρέπει να έχουμε την επίγνωση ότι ο Ντόρτζε Τσανγκ είναι ο λάμα μας, ότι είναι ο ίδιος ο νους του λάμα. Οραματιζόμαστε τον Ντόρτζε Τσανγκ απλώς για να αποφύγουμε να μολύνουμε αυτή την εκδήλωση φωτισμένου νου με συνηθισμένες αντιλήψεις που θα συνέβαιναν αν οραματιζόμασταν την συνήθη μορφή του λάμα. Για να μείνει ο οραματισμός μας αγνός ως σοφή θέαση, οραματιζόμαστε αυτή την συμβολή και τέλεια μορφή της θεότητας του Ντόρτζε Τσανγκ καθώς έχουμε την επίγνωση ότι είναι αυτός ο ίδιος ο νους του λάμα μας.

Αν καταφέρουμε να οραματιστούμε τα πάντα πολύ καθαρά, θα πρέπει να θεωρήσουμε ότι όλα είναι σαν ουράνιο τόξο ή αντανάκλαση σε καθρέφτη: φως, χωρίς υλική ουσία. Αν έχουμε δυσκολία στο να οραματιστούμε όλη την σκηνή, μπορούμε να έχουμε απλώς την πεποίθηση ότι όλες οι πηγές της προστασίας που προσπαθούμε να αναπαράγουμε στην πραγματικότητα είναι μπροστά μας, ακόμη κι αν δεν μπορούμε να τις δούμε όλες.

2. Επίγνωση του εαυτού μας και των άλλων

Σε ό,τι αφορά εμάς, δεν είμαστε μόνοι μας σε αυτή την άσκηση, είμαστε περιτριγυρισμένοι από όλα τα ζωντανά όντα που γεμίζουν το σύμπαν. Στα δεξιά μας είναι ο τωρινός μας πατέρας, στα αριστερά μας η τωρινή μας μητέρα. Σκεπτόμενοι τους γονείς μας αυτής της ζωής δίπλα μας, είναι μια υπενθύμιση ότι όλα τα όντα χωρίς εξαίρεση έχουν γονείς σε κάποια ζωή. Έχοντας τους τωρινούς μας γονείς δίπλα μας, μας βοηθά να θυμόμαστε την καλοσύνη όλων των γονιών – όλα τα όντα που μας έχουν βοηθήσει σε αναρίθμητες υπάρξεις.

Ανάμεσα σε εμάς και στο δέντρο της προστασίας βάζουμε τους εχθρούς μας, όλους αυτούς που μας έχουν προκαλέσει δυσκολίες, τα όντα που μας έβλαψαν ή μας εμπόδισαν στα σχέδιά μας, που μας δείχνουν άρνηση κ.λπ. Είναι ιδιαίτερα σημαντικοί, γιατί αυτά τα όντα είναι που θα μας βοηθήσουν να αναπτύξουμε τις ποιότητές μας της υπομονής, συμπόνοιας κ.λπ. Κι έτσι δεν τους ξεχνάμε – καθώς είναι δυσάρεστοι συνήθως τείνουμε να θέλουμε να τους βάλουμε πίσω μας για να μην τους σκεπτόμαστε – τους βάζουμε όμως ακριβώς μπροστά μας. Με αυτό τον τρόπο σίγουρα τους βλέπουμε και τους σκεπτόμαστε. Εσκεμμένα βάζοντας τους εχθρούς μας και όσους μας δημιουργούν δυσκολίες ακριβώς μπροστά μας, αντιστρέφει την τάση μας να τους απορρίπτουμε ή να τους αγνοούμε.

Κατευθύνουμε την προσοχή μας στα αντικείμενα της προστασίας, απόλυτα πεπεισμένοι για την δυνατότητά τους να μας απελευθερώσουν εμάς και όλα τα όντα, από το βάσανο του κύκλου της ύπαρξης, και να μας προστατεύσουν από τον φόβο που μας εμφυσά αυτό το βάσανο. Σε αυτή την στάση του νου απαγγέλουμε την προσευχή του καταφυγίου, με την συνοδεία όλων των όντων του σύμπαντος. Η προσευχή κάνει τον αέρα να δονείται παντού γύρω μας.

Φανταζόμαστε ότι η πίστη μας στα αντικείμενα του καταφυγίου προκαλεί ένα δυνατό φως που εκδηλώνετεαι από αυτά και έρχεται πάνω μας. Αυτό μας βυθίζει σε ένα στάδιο ακόμη μεγαλύτερης αφοσίωσης.

Σε αυτή την στάση του νου, αρχίζουμε τους προστερνισμούς.

Εμείς είμαστε ο πρώτος σε αυτήν την λειτουργία, ο αρχιψάλτης, ο ούμτζε, που οδηγεί την άσκηση. Οι προστερνισμοί που κάνουμε δίνουν το σήμα σε όλα τα όντα που στέκονται και κάνουν προστερνισμούς ταυτόχρονα.

Από την σύναξη αυτή ανεβαίνει ο βόμβος όλων των φωνών που απαγγέλουν τον λόγο του καταφυγίου και όλων των σωμάτων που κάνουν προστερνισμούς. Οι δονήσεις γεμίζουν όλο το σύμπαν: είναι σαν ο ήχος να βγαίνει φυσικά από το ίδιο το σύμπαν.

Αυτός ο οραματισμός που διευρύνει το πεδίο της αντίληψής μας αντί να το περιορίζει μόνο στον εαυτό μας, επιφέρει πρόσθετη δύναμη και πάνω από όλα μια δυνατή έμπνευση στην άσκησή μας, γιατί φέρουμε μαζί μας όλο τον όγκο αυτών των όντων που απαγγέλουν την προσευχή του καταφυγίου μαζί μας και κάνουν προστερνισμούς μαζί μας.

Με αυτή την ενέργεια, αισθανόμαστε ακόμη μεγαλύτερη εμπιστοσύνη και αφοσίωση στα Τρία Πετράδια. Μαζί με το πλήθος, τελειώνουμε ολοκληρώνοντας τους προστερνισμούς με μεγάλη γρηγοράδα και ενθουσιασμό.

< Ο συμβολισμός της φυσικής κίνησης των προστερνισμών

Για να δώσουμε στην άσκησή μας μια ολοκληρωμένη διάσταση θα πρέπει να έχουμε επίγνωση του συμβολισμού της άσκησης του προστερνισμού.

Τοποθετούμε τα ενωμένα μας χέρια στο μέτωπο και ζητούμε από τα αντικείμενα του καταφυγίου την ευλογία του σώματός τους. Καθώς τα ενωμένα μας χέρια έρχονται στο μέτωπο φανταζόμαστε ότι οι ευλογίες των φωτισμένων σωμάτων της πηγής του καταφυγίου έρχεται και διαπερνά το σώμα μας, καθαρίζοντας όλα τα πέπλα που έχουν συσσωρευτεί από αυτό: όλες οι αρνητικές πράξεις που έχουμε διαπράξει με το σώμα μας, καθαρίζουν.

Έπειτα βάζουμε τα ενωμένα μας χέρια στον λαιμό μας και ζητούμε τις ευλογίες του λόγου. Με τα χέρια μας στον λαιμό σκεφτόμαστε ότι οι ευλογίες των φωτισμένων λόγων έρχονται από την πηγή του καταφυγίου και καθαρίζουν όλα τα πέπλα που συσσωρεύτηκαν μέσω του λόγου: καθαρίζουν όλες οι αρνητικές πράξεις που διαπράχθηκαν στο παρελθόν με το μέσο του λόγου.

Καθώς φέρνουμε τα χέρια μας στο επίπεδο της καρδιάς, ζητάμε τις ευλογίες του νου από τα αντικείμενα του καταφυγίου. Καθώς βάζουμε τα χέρια μας ενωμένα στην καρδιά, λαμβάνουμε τις ευλογίες του φωτισμένου νου από την πηγή του καταφυγίου και αυτό καθαρίζει όλα τα πέπλα και τις παρεξηγημένες ιδέες που υπάρχουν στο νου μας. Σκεφτόμαστε ότι όλες οι αρνητικές πράξεις που διαπράχθηκαν από το νου μας από την απαρχή του χρόνου, καθαρίζουν.

Πρέπει να σκεφτόμαστε ότι λαμβάνουμε από τα Τρία Πετράδια, από το δέντρο της προστασίας, όλες τις ευλογίες του φωτισμένου σώματος-λόγου και πνεύματος. Μέσα από την δύναμη αυτών των ευλογιών, όλα τα πέπλα, το αρνητικό κάρμα που συσσώρευσε το σώμα, ο λόγος και το πνεύμα μας, καθώς και οι αρνητικές τάσεις, τώρα εντελώς καθαρίζουν. Είμαστε απόλυτα καθαροί και αδιαίρετοι από το σώμα-λόγο και πνεύμα του λάμα και των Τριών Πετραδιών.

Όταν τα πέντε σημεία του σώματός μας ακουμπούν το έδαφος –τα δύο γόνατα, τα δύο χέρα και το μέτωπο- θα πρέπει να σκεφτόμαστε ότι μέσα από αυτή την επαφή, τα πέντε ενοχλητικά συναισθήματα (θυμός, επιθυμία, άγνοια, υπερηφάνεια, ζήλεια) αφήνουν εντελώς το νου μας και απορροφούνται στο έδαφος. Αυτός ο καθαρισμός είναι τέλειος και ολοκληρωτικός.

Η διπλή κίνηση του αδειάσματος του νου από τα δηλητήρια και του γεμίσματος από την λήψη -μέσα από το άνοιγμα και την πίστη μας- των ευλογιών από τα Τρία Πετράδια, παράγει την μεταμόρφωση των δηλητηρίων αυτών σε σοφίες, που γυρνούν την άγνοια σε σοφία. Θα πρέπει να είμαστε πεπεισμένοι ότι πραγματικά συμβαίνει αυτή η μεταμόρφωση ότι εκ γενετής έχουμε αυτή την δυνατότητα να εκδηλώσουμε αυτές τις σοφίες.

Αυτή η συμβολική θεώρηση της πράξης των προστερνισμών μπορεί να έχει αποτέλεσμα μόνο αν έχουμε πίστη και εμπιστοσύνη: αυτά επιτρέπουν σε αυτή την μεγάλη κάθαρση  να εκφραστεί. Διαφορετικά, η άσκησή μας δεν είναι σοβαρή –είναι παιχνίδι.

< Η σημασία της αφοσίωσης

Όσο περισσότερο κάνουμε προστερνισμούς, τόσο περισσότερο αυξαίνει η αφοσίωσή μας, μέχρι που φτάνουμε σε ένα σημείο όπου σκεφτόμαστε ότι το σώμα μας, ο λόγος και το πνεύμα μας είναι αδιαίρετα από αυτά των αντικειμένων της προστασίας. Οι προστερνισμοί δημιουργούν μια μεγάλη επίδραση: από αυτούς έρχεται μια μεγάλη ευλογία και ένας μεγάλος καθαρμός. Δεν θα έπρεπε να τους θεωρούμε σαν  μια φυσική κίνηση. Στην πραγματικότητα η ευλογία και ο καθαρμός έρχονται κυρίως από την αφοσίωση που δείχνουμε στις πηγές του καταφυγίου.

Αυξάνοντας την αποτελεσματικότητα της άσκησης

Η άσκηση γίνεται με καθαρό νου και με πλατειά θέαση.

Δεν πρέπει να σκεφτόμαστε ότι είμαστε οι μόνοι που κάνουν προστερνισμούς: συνοδευόμαστε από όλα τα όντα, γύρω μας, που κάνουν προστερνισμούς ταυτόχρονα. Είναι μια κίνηση όπου συμμετέχουν όλοι.

Δεν θα πρέπει να περιορίσουμε την σκέψη στην δική μας προσωπική ύπαρξη και να μείνουμε στο «εγώ κάνω προστερνισμούς». Αν σκεφτούμε ότι μόνο εμείς κάνουμε προστερνισμούς, η αρετή που θα προκύψει από αυτό θα είναι αναλογική με την πραγματοποίηση ενός και μόνου προστερνισμού. Αντ’ αυτού, αν φανταστούμε ότι όλα τα όντα κάνουν προστερνισμούς με την ίδια αφοσίωση όπως εμείς, η αρετή πολλαπλασιάζεται.

Ακόμη κι αν είμαστε περιτριγυρισμένοι από όλα τα όντα, πρέπει να απλώσουμε ακόμη περισσότερο τον οραματισμό μας. Όταν κάνουμε προστερνισμούς, πολλαπλασιάζουμε το σώμα μας, ώστε εκατοντάδες χιλιάδες αντίγραφα του εαυτού μας να κάνει προστερνισμούς ταυτόχρονα. Αν μπορούμε να το φανταστούμε αυτό, ότι εμείς επί εκατοντάδες χιλιάδες κάνουμε προστερνισμούς, η ένταση της πράξης πολλαπλασιάζεται επί του ίδιου αριθμού. Αν εκατοντάδες χιλιάδες από εμάς κάνουν έναν προστερνισμό, η επίδραση αυτού του ενός προστερνισμού πολλαπλασιάζεται επί εκατό χιλιάδες. Αν μπορούμε να φανταστούμε εκατομμύρια φιγούρες του εαυτού μας να κάνει προστερνισμούς, η πράξη πολλαπλασιάζεται επί εκατομμύρια.

Με αυτό τον τρόπο, όταν κάνουμε έναν προστερνισμό, συσσωρεύουμε την αρετή εκατοντάδων χιλιάδων, που έχουν μεγαλύτερη δύναμη να μας εξαγνίσουν τις αρνητικές πράξεις του παρελθόντος. Δεν κάνουμε αυτό τον οραματισμό για να τελειώσουμε γρηγορότερα τους προστερνισμούς! Είναι μια ειδική μέθοδος της βατζραγιάνα για να γίνει πιο αποτελεσματική η άσκηση.

Συνδυασμός των προστερνισμών με νοητικό ησυχασμό (σίνε)

Μετά από λίγη ώρα, το σώμα θα κουραστεί από τους προστερνισμούς. Αυτή είναι ιδανική στιγμή για να ασκήσουμε λίγο τον νοητικό ησυχασμό, γιατί και το σώμα και ο νους κουράστηκαν, που σημαίνει ότι υπάρχει λιγότερη προσκόλληση στο νου. Αν καθίσουμε κάτω, ο νους θα τοποθετηθεί στην αληθινή του φύση χωρίς να έχει να κάνει τίποτα άλλο. Τότε, όταν το σώμα και ο νους ξεκουράζονται, ο νους αρχίζει να αναστατώνεται πάλι. Αυτό είναι σημάδι ότι πρέπει να ξανακάνουμε προστερνισμούς!

Εναλλάσσοντας την κίνηση των προστερνισμών και της καθιστικής στάσης νοητικού ησυχασμού, η άσκηση μπορεί να συνεχιστεί χωρίς διακοπή.

Φυσικά, θα υπάρξουν στιγμές που θα είναι δύσκολο να κάνουμε προστερνισμούς εξ αιτίας της κούρασης ή του πόνου. Πάντα υπάρχει κάποια φυσική δυσχέρεια που αναπτύσσεται: πόνοι στα γόνατα, στους ώμους, στα πλευρά, στην πλάτη, παντού. Δεν πρέπει να χάνουμε το κουράγιο μας με αυτό, δεν πρέπει να χάσουμε την εμπιστοσύνη μας στην άσκηση.

Πάνω απ’ όλα δεν πρέπει να μείνουμε σε αυτούς τους πόνους λέγοντας «υποφέρω, πόσο άσχημα αισθάνομαι», γιατί αν γίνει αυτό θα τελειώσουμε εντελώς μπλοκαρισμένοι, ανίκανοι να κάνουμε τίποτα, και στο τέλος αυτοί οι πόνοι θα γίνουν πραγματικά εμπόδια καθώς θα μας έχουν προκαλέσει το σταμάτημα της άσκησης.

Όποια κι αν είναι η εμπειρία του βασάνου, είτε είναι στο επίπεδο του σώματος είτε είναι στο επίπεδο του νου, πρέπει να την χρησιμοποιήσουμε για το μονοπάτι προς τη φώτιση, πρέπει να μας εμπνεύσει να προχωρήσουμε πιο γρήγορα.

Όλα όσα μας συμβαίνουν εξαρτώνται ολοκληρωτικά από το στάδιο του νου στο οποίο βρισκόμαστε. Αν θέλουμε να αλλάξουμε τις εμπειρίες μας, απλά πρέπει να αλλάξουμε τη νοητική μας στάση. Αν επιτύχουμε στο να μεταστρέψουμε το βάσανό μας έτσι ώστε να γίνει θετικό και χρήσιμο, τότε δεν θα είναι πια βάσανο.

Αν το κάνουμε αυτό, αναπτύσσουμε ακόμη μεγαλύτερη χαρά και ικανοποίηση και μέσα από αυτή την χαρά και τον ενθουσιασμό πραγματικά συσσωρεύουμε αρετή και πραγματικά καθαρίζουμε με ευκολία τις αρνητικές πράξεις του παρελθόντος. Από την άλλη μεριά, αν κάνουμε προστερνισμούς σε μια στάση μεγάλης καταπίεσης λόγω της κούρασης, πόνου ή δυσκολίας, δεν θα συμβεί καμμιά πραγματική κάθαρση.

Τεχνικές για εργασία πάνω στον πόνο

1. Ελευθέρωση και άδεια στο κάρμα να εξαντληθεί

Πρέπει να θυμίζουμε στον εαυτό μας ότι το βάσανο δεν είναι κάτι πραγματικά σοβαρό. Είναι απλά το κάρμα που, όπως όλα, είναι εφήμερο: το βάσανο έχει τέλος. Πρέπει λοιπόν να παραμένουμε χωρίς δέσιμο και να το αφήσουμε να κυλήσει φυσικά, όταν το κάρμα μόνο του εξαντλείται. Αν δεχτούμε αυτή την εφήμερη πλευρά του κάρμα, αυτό θα εξαφανιστεί με την δική του σειρά. Το κάρμα δεν είναι κάτι που πρέπει να δεχτούμε ή να απορρίψουμε – εκδηλώνεται από μόνο του όταν πρέπει να πληρώσουμε τις εμπειρίες των δικών μας καρμικών οφειλών και όταν αυτές πληρώνονται αυτό εξαφανίζεται. Δεν χρειάζεται να το σπρώξουμε για να φύγει.

2. Το παρελθόν κάρμα εξαγνίζεται με τον πόνο

Η άσκηση του ντάρμα εξαγνίζει τα πέπλα και τις αρνητικότητες που είναι αποτέλεσμα των αρνητικών πράξεων που έχουμε διαπράξει σε προηγούμενες ζωές. Εξαγνίζονται από τον τωρινό μας πόνο. Αν αισθανόμαστε φυσικό πόνο όταν κάνουμε άσκηση, αυτό πρέπει να το δούμε σαν αποτέλεσμα του ελέους των Τριών Πετραδιών, καθώς με αυτό το λίγο ποσοστό πόνου, αποβάλλουμε το μελλοντικό μας κάρμα, αποφεύγοντας να ωριμάσει μετά τον θάνατο, όπου θα μπορούσε να μας προκαλέσει να πέσουμε στα κατώτερα βασίλεια. Έχοντας την δυνατότητα να έχουμε την εμπειρία του πόνου τώρα, κατά την διάρκεια αυτής της ανθρώπινης ζωής μας, όπου οι πιθανότητες για να υποφέρουμε είναι περιορισμένες, αυτό είναι ένα σημάδι του ελέους των Τριών Πετραδιών. Θα έπρεπε να έχουμε ευγνωμοσύνη γι’ αυτό. Δεχόμενοι την υπάρχουσα κατάσταση βασάνου με χαρά και εμπιστοσύνη, μπορούμε να εξαγνίσουμε το αρνητικό μας κάρμα που συσσωρεύτηκε μέσα στον άχρονο χρόνο. Χαιρόμαστε με το γεγονός ότι μέσα από τις δυσκολίες, το αρνητικό μας κάρμα βαθμιαία εξαντλείται.

3. Ο πόνος σημαίνει ότι έχει αποτέλεσμα η άσκηση

Πρέπει να καταλάβουμε εν τέλει ότι αυτά τα εξωτερικά συμπτώματα είναι σημάδια ότι η άσκηση λειτουργεί. Αυτές οι ασκήσεις καθαρμού μας επιτρέπουν μέσα από το σώμα, τον λόγο και το νου μας να έχουμε εμπειρίες όλων των ειδών δυσχέρειας και να καθαρίσουμε τα πέπλα μας, τις δυσκολίες μας. Σε αυτό το σημείο μια αίσθηση εμπιστοσύνης μεγαλώνει μέσα μας: καθώς λειτουργεί η άσκηση, ο καθαρμός συμβαίνει. Αισθανόμαστε ευγνώμονες στα Τρία Πετράδια που έχουμε την δυνατότητα να καθαρίσουμε μέσα από αυτή την σχετικά μικρή δυσκολία, τις συνθήκες που θα μας έφερναν ακόμη μεγαλύτερο πόνο, όταν θα ωρίμαζαν. Μέσα από αυτές τις μικρές δυσκολίες, εξαγνίζουμε μεγάλο όγκο δυσκολιών.

4. Ο πόνος μας επιτρέπει να δούμε καλύτερα την προσκόλληση στον εαυτό

Όλα τα βάσανα μπορεί να θεωρηθούν ότι είναι αντίδοτα στην προσκόλληση στον εαυτό. Όταν υποφέρουμε, αυτό από μόνο του είναι απόδειξη ότι έχουμε μια εγωκεντρική τάση. Το σημείο όπου υποφέρουμε, μας επιτρέπει να έχουμε τα μέσα να αφήσουμε την προσκόλληση στον εαυτό. Τότε δεν επικεντρωνόμαστε πια στον εαυτό μας, και δεν υπάρχει πια βάσανο.

Όταν έχουμε την εμπειρία του βασάνου, πρέπει να αντιληφθούμε τον λόγο για τον οποίο συμβαίνει: είναι εξ αιτίας παρελθόντων πράξεων που σχετίζονται άμεσα με την προσκόλληση στο εγώ. Στο παρελθόν είχαμε συσσωρεύσει τεράστια ποσότητα πράξεων από την επιθυμία μας να προστατεύσουμε το εγώ μας, και τώρα ξυπνούν σε αυτή την κατάσταση του βασάνου. Έτσι μπορούμε να θεωρήσουμε αυτό το βάσανο σαν μια διδασκαλία που μας δείχνει το αποτέλεσμα που έρχεται από τις εγωκεντρικές πράξεις.

«Ό,τι μου συμβαίνει τώρα, είναι το αποτέλεσμα της προσκόλλησής μου στο εγώ και επίσης είναι εξ αιτίας αυτής της προσκόλλησης στο εγώ που περιπλανιέμαι στον κύκλο της ύπαρξης από την απαρχή του χρόνου. Η άσκηση που κάνω τώρα είναι φάρμακο, είναι αντίδοτο. Τι είναι βάσανο; Το εγώ. Απλά. Όσο πιο πολύ υποφέρει, τόσο πιο εύκολα θα είναι να απαλλαγώ απ’ αυτό! Χάρη στην πνευματική επιρροή των Τριών Πετραδιών, μπορώ να δω πόσο δυνατή είναι η προσκόλληση στο εγώ και να απαλλαγώ απ’ αυτήν».

Σε αυτή την περίπτωση, το βάσανο γίνεται πραγματικός καταλύτης που μας αποθαρρύνει από το να συνεχίσουμε να είμαστε κάτω από την επιρροή αυτής της εγωκεντρικής φάσης. Κάθε στιγμή του βασάνου είναι πολύ σημαντική. Ο πόνος είναι τόσο μεγάλος δάσκαλος που μπορούμε να τον δούμε με χαρά!

5. Βλέποντας το εγώ στην πράξη

Το εγώ ασταμάτητα επιθυμεί την δική του ικανοποίηση. Αν όλα πάνε καλά, είναι χαρούμενο και προσπαθεί να επιτύχει αυτή την φάση ικανοποίησης. Δένεται σε αυτό και ο νους βρίσκεται μολυσμένος από το δηλητήριο της προσκόλλησης στην επιθυμία. Όταν αυτές οι επιθυμητές συνθήκες δεν επιτυγχάνονται, το εγώ δένεται ακόμη και τώρα σ’ αυτές, επειδή θέλει να συνεχίσει να είναι χαρούμενο, και ο νους αναπτύσσει όλο και μεγαλύτερη επιθυμία και προσκόλληση. Σε επαφή με συνθήκες που δεν αγαπά, το εγώ αντιδρά με  μίσος και θυμό και προσπαθεί να σπρώξει αυτές τις καταστάσεις ώστε να τις αντικαταστήσει με άλλες που βρίσκει πιο επιθυμητές. Και πάλι, ο νους μολύνεται.

Ό,τι κι αν συμβαίνει, σε οποιαδήποτε κατάσταση κι αν βρίσκουμε τον εαυτό μας, αντιλαμβανόμαστε ότι είμαστε συνεχώς υπό την επιρροή του εγώ που δεν σταματά ποτέ να ταξινομεί τα πράγματα σε αρεστά και μη αρεστά. Έτσι συσσωρεύουμε κάρμα, πράξεις που θα φέρουν αποτέλεσμα σε διάφορες μορφές βασάνου μακροπρόθεσμα ή βραχυπρόθεσμα.

6. Πρέπει να τελειώνουμε με τα βάσανα από τις έγνοιες κοσμικών στόχων

«Αυτό που κάνω τώρα είναι μια θετική πράξη που θα φέρει καθαρά αποτελέσματα. Μέχρι τώρα συχνά έδινα πολλή ενέργεια σε ανούσιες, συνήθεις πράξεις κι ακόμη κι αν κουραζόμουν, δεν σταματούσα! Είναι εξ αιτίας αυτών των πράξεων που υποφέρω τώρα. Μακάρι αυτό το βάσανο να χρησιμεύσει με κάποιον τρόπο»!

7. Είναι ώρα να δοκιμάσουμε την επιμονή μας

Να έχετε επίγνωση ότι έχετε υποσχεθεί να αφιερώσετε το σώμα, τον λόγο και το πνεύμα σας για να ωφελήσετε τα όντα. Πρέπει να κρατήσετε την υπόσχεσή σας και να την βάλετε πάνω από τις προσωπικές δυσκολίες, γνωρίζοντας ότι ό,τι κάνετε είναι για το καλό των όντων.

8. Θα την μεταστρέψω σε μια άσκηση των μποντισάτβα

Επίσης είναι πιθανόν να χρησιμοποιήσουμε την δική μας κούραση για να καθαρίσουμε το βάσανο των άλλων, σκεπτόμενοι ότι μέσω αυτού του πόνου που αισθανόμαστε κατά τους προστερνισμούς, παίρνουμε πάνω μας την δυστυχία των όντων και τα απελευθερώνουμε απ’ αυτήν. Αυτός είναι ένας άλλος τρόπος για να αυξήσουμε την θετική πράξη των προστερνισμών.

Δουλεύουμε για τα όντα, κι έτσι  μπορούμε να πάρουμε τον πόνο τους και να τους απαλλάξουμε απ’ αυτόν. Έτσι στην πραγματικότητα δουλεύουμε με το έργο ενός μποντισάτβα, όπως έχουμε υποσχεθεί να κάνουμε εξ αρχής.

Αντιμετωπίζουμε δυσκολίες, και βλέπουμε ότι όλα τα όντα αντιμετωπίζουν δυσκολίες επίσης. Πρέπει να σκεφτούμε πώς όλα τα όντα στο σύμπαν πληρώνουν τον πόνο τους όπως κι εμείς. Φανταζόμαστε ότι ο πόνος μας θεραπεύει τον πόνο όλων των όντων στο σύμπαν: ο πόνος τους διαλύεται μέσα στον πόνο που αισθανόμαστε εκείνη τη στιγμή. Ελευθερωμένοι από τον πόνο, αυτοί μένουν σε μια στάση χαράς και ευτυχίας. Καθώς παίρνουμε όλο τον πόνο των άλλων, κάνουμε την ευχή η δική μας εμπειρία βασάνου να αντικαταστήσει και να φέρει τέλος στον πόνο των άλλων, κι έτσι ελεύθεροι αυτοί να ανοιχτούν στην ευτυχία.

Αντί να συμμετέχουμε στον πόνο, ας χαρούμε, καθώς είναι ένας τρόπος να βοηθήσουμε όλα τα όντα. Κι επειδή δεχόμαστε αυτή την κατάσταση με ευτυχία και την κρίνουμε ως χρήσιμη και ωφέλιμη, δεν υποφέρουμε πια.

Αυτή η αίσθηση χαράς και εμπιστοσύνης μας δίνει περισσότερη ενέργεια να συνεχίσουμε και να υπερπηδήσουμε αυτές τις μικρότατες δυσκολίες. <<<